بررسی میزان شیوع عفونت ناشی از استرونژیلوئیدس استرکورالیس در روستاهای توابع شهرستان کامیاران استان کردستان

مقدمه:  استرونژیلوئیدس استرکورالیس(Strongyloides stercoralis) نماتودی است که در افراد دچار نقص سیستم ایمنی عفونت کشنده ای را ایجاد می کند. این عفونت در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری از شیوع بالایی برخوردار است و در عمده موارد به شکل مزمن و بدون علامت دهه ها باقی می ماند ولی در افراد دچار ضعف سیستم ایمنی بیماری به شکل ازدیاد عفونت(hyperinfection) بروز می کند و در صورت عدم درمان به مرگ این افراد منجر می شود. با توجه به افزایش تعداد بیمارانی که به نقص سیستم ایمنی مبتلا هستند استرونژیلوئیدیازیس به عنوان یک مشکل بهداشتی مطرح می گردد. این تحقیق به منظور بررسی شیوع استرونژیلوئیدس استرکورالیس در روستاهای توابع شهرستان کامیاران استان کردستان انجام شد. روش کار: در این مطالعه 32 نمونه شامل 16 نمونه مدفوع انسان و 16 نمونه خاک از 8 روستای توابع شهرستان کامیاران طی سال 1393در فصول مختلف سال برداشته شد و از نظر آلودگی به لارو استرونژیلوئیدس استرکورالیس به دو روش مستقیم و تغلیظی فرمالین-اتیل استات مورد آزمایش قرار گرفت. یافته ها: از کل روستاهای مورد مطالعه، روستای پنیران دارای بیشترین آلودگی، روستاهای رمشت، اشکفتان و گائیدر کمترین(در فصل تابستان یک نمونه خاک) و روستاهای قورق، مارنج، کانی سواران و سرکاریز صفر بودند. در روستای پنیران از 32 نمونه 75/43 درصد مثبت بودند که 5/12 درصد آن متعلق به نمونه مدفوع انسان و 25/31 درصدآن مربوط به نمونه های خاک بوده است. نتیجه گیری: با انجام این بررسی می توان نتیجه گرفت نماتود استرونژیلوئیدس استرکورالیس در روستاهای توابع شهرستان کامیاران استان کردستان مخصوصاً در فصل تابستان از شیوع نسبتاً بالایی برخوردار است و اجرای برنامه های پیشگیری، غربالگری، تشخیص به موقع و درمان بیماران لازم و ضروری می باشد. کلید واژه ها: استرونژیلوئیدس استرکورالیس، شیوع، کامیاران، کردستان